خبرگزاری مهر – پدرام حکیم: فرودگاه شاهرود پس از ۲۵ سال و با پیگیری سید حسن حسینی شاهرودی نماینده سابق شاهرود و میامی در مجلس، رئیس سازمان هواپیمایی، هیئت دولت و کمیته مردمی فرودگاه بالاخره بین‌المللی شد و حتی دو پرواز خارجی نیز داشت.

مرز هوایی که نه تنها برای مسافر بلکه برای صادرات محصولات به خصوص تولیدات کشاورزی و سردرختی و جذب سرمایه گذار و تسهیل در سرمایه گذاری در شرق استان ، بهبود اشتغال، ارتقای دانشگاه‌های شهرستان با حضور اساتید پروازی و ده‌ها مورد دیگر مصوب شده بود، امروز به دستاویز بازی‌های سیاسی بدل شده و در گره‌های کور بی مدیریتی سطح شهرستان شاهرود رو به ورطه نابودی گذارده است.

پرواز کارگو

مدت‌ها است که در شاهرود بین ارکان قدرت هیچ هماهنگی وجود ندارد. اختلاف نماینده با فرماندار وقت علنی شد و تلاش‌های بزرگان شهر همچون امام جمعه نیز برای رفع این بحران مدیریتی بی‌نتیجه ماند تا اینکه آشناگر استاندار تصمیم به تغییر نماینده عالی دولت در شاهرود گرفت و هم‌اکنون معاون سیاسی فرمانداری ویژه شاهرود موقتاً سکاندار این پست شده است، نماینده شاهرود و میامی در مجلس بعد از انتخاب خود در اسفندماه ۹۸ تاکنون در جلسات فرمانداری حضور نیافته و حتی یک شورای اداری را هم پشت سر نگذاشته است.

بین سه رکن اصلی مدیریت شهری یعنی فرماندار، نماینده و امام جمعه و دو رکن بعدی مدیریت یعنی شورای شهر و شهرداری، بعد از انتخابات مجلس اسفند ماه ۹۸ کمترین رابطه ممکن در دو دهه اخیر شهرستان شاهرود پدید آمده است تا جایی که فرماندار وقت در رأس هیئتی از کارخانه فولاد بازدید می‌کرد چهار روز بعد دوباره نماینده در رأس هیئتی از همین مکان بازدید می‌کند.

یکی از موضوعاتی که در این بین به شدت دچار لطمه شده فرودگاه بین‌المللی شاهرود محسوب می‌شود که به بهانه انجام پروازهای کارگو و حمل و نقل و صادرات راه اندازی و مجوز بین‌المللی شدن آن نیز اخذ شده است اما در این گیر و دار که برخی مسئولان به فکر تحمیل کردن افکار خود بر دیگران هستند، از آن یادی نمی‌کنند.

دعواهای سیاسی

این روزها آن قدری که برخی مسئولان به اختلاف‌ها و انتصاب نزدیکان خود در دستگاه‌های اجرایی و غیردولتی و همچنین سخنرانی‌های پوپولیستی می‌پردازند اگر به مشکلات شهر شامل فرودگاه، راه‌ها، اشتغال، کشاورزی و سرمایه‌گذاری و… می‌پرداختند می‌توانستیم شاهد رقم خوردن اتفاقات بهتری در شهرستان شاهرود باشیم.

ابتدای دهه ۷۰ وقتی کلنگ فرودگاه بر زمین خورد کمتر کسی فکرش را می‌کرد تا سال ۱۴۰۰ این فرودگاه هنوز یک پرواز صادرات محصولات کشاورزی و تولیدی را هم نداشته باشد آن هم با دارا بودن مجوز بین‌المللی و تطویل باند، ایجاد سالن ترانزیت، سامانه‌های هوانوردی، سالن گمرک و حتی امکان سوخت‌گیری که در کمتر فرودگاهی کشور وجود دارد که این مهم به همت کمیته مردمی فرودگاه محقق شده است.

این در حالی است که مسئولان استان  نیز در این اندیشه هستند که وقتی مسئولان شهرستان شاهرود مطالبه فرودگاه را ندارند چرا باید به دنبال تحقق آن بود! در نتیجه در نامه ۱۶ مهرماه ۹۹ استاندار سمنان به ریاست جمهوری درباره تخصیص اعتبارات فرودگاه سمنان، هیچ نامی از شاهرود وجود ندارد.

در این نامه واعظی به نامه استاندار سمنان اشاره و پاراف رئیس جمهور را اینگونه ابلاغ می‌کند که «اگر طرحی ظرف سس ماه به افتتاح می‌رسد و کمبود اعتبار دارید، اعلام نمائید» حال سرنوشت فرودگاه شاهرود چه می‌شود که نه مسئولان شهرستانی و نه استانی به دنبال تحقق اعتبارات و رفع مشکلات آن هستند؟

بازی‌های سیاسی متأسفانه در شاهرود سابقه طولانی دارد و اولین باری نیست که به مردم شهرستان ضربه زده است این مردم از بازی‌های سیاسی همواره ضربه خورده‌اند و توسعه قربانی اصلی آن بوده است موضوعاتی مانند قله شاهوار و تخریب این کانون آب ساز نمونه کوچکی از این موضوع است که حتی یک مسئول شاهرودی به جز ائمه جمعه شاهرود و بسطام هم پیگیر حق حیات مردم این شهرستان در برابر تخریب طبیعت نیست.

صادرات محوری فرودگاه

گفته می‌شود یکی از مسئولان شاهرود عنوان کرده که فرودگاه متعلق به چهار درصد مردم است و به آن اعتقادی ندارم! این در حالی است که اصلاً فرودگاه شاهرود برای مسافربری در ۲۵ سال پیش ساخته نشد بلکه هدف اصلی آن صادرات انگور و زردآلویی بود که امروز به نام شهرستان شاهرود در تمام ایران شناخته می‌شوند. صادرات گل، فرش و دستباف‌های صنایع دستی، فرآوری‌های حوزه دامی، لبنیات، کشاورزی، میوه‌های سردرختی و … در چشم‌انداز فرودگاه گنجانده شده است و اتفاقاً به درستی بیان شده که این فرودگاه متعلق به چهار درصد مردم مسافر است زیرا ۹۶ درصد باقی مانده‌اش با چشم‌انداز صادرات ساخته شده است.

در همین چند ماه اخیر که دعواهای سیاسی در شهرستان شاهرود پررنگ‌تر شکل گرفته متأسفانه کارخانه کاغذ سنگی، ذوب آهن شاهرود، اعتبارات حوزه راه، بیمارستان خیر ساز و فرودگاه و … به امان خدا رها شده و همین روزها است که اخبار پشیمان شدن سرمایه گذاران این طرح‌ها نیز به گوش برسد زیرا سرمایه گذار در صورتی باقی می‌ماند که به امید خدا رها نشده باشد و حمایتی ببیند.

دعواهای سیاسی بارها و بارها جلوی پیشرفت و توسعه را گرفته است و اختلاف نظرها در این استان مشهود هستند. متأسفانه این استان شرایط عجیب و غریبی دارد زیرا در دیگر نقاط کشور ابتدا اعتبارات می‌آید و سپس برای توزیع آن در درون استان دعواهای سیاسی به راه می‌افتد اما در این استان اعتبارات هنوز نیامده جنگ‌هایش شروع می‌شود! موضوع اما این است که این نوع نگاه‌های اشتباه باید تا چه زمان ادامه یابد؟ گفتنی است میانگین سنی مسئولان شهرستان شاهرود بالای ۵۰ سال است این امر در استان نیز صادق است شاید بهتر نیست تدابیر را به دست جوانان بسپاریم تا شاید این نوع نگاه‌های پوسیده و رنگ و رو رفته کم کم جایشان را به خوش فکری و توسعه محوری بدهند؟

در پایان باید گفت نمی‌گوییم زیر پای داشته‌هایمان فرش قرمز بیندازیم و آن را توتیای چشممان کنیم، خیر؛ حداقل کنارشان هم نگذاریم و هر از گاهی هم لا بلای دعواهای سیاسی نگاهی هم به زیرساخت‌های نیازمند اعتبارات بیندازیم. در خاتمه باید گفت بد نیست مسئولان شهرستان شاهرود از نماینده و فرماندار و مسئولان استان از جمله استاندار و معاونان وی بگویند در این ۱۰ ماه اخیر، چند بار به شاهرود و خصوصاً به فرودگاه بین المللی این شهر سر زده‌اند؟

*روزنامه نگار و کنشگر اجتماعی