به گزارش ایسنا، حسن رضوانی نیک آبادی - سرپرست هیأت باستان‌شناسی - با اعلام این خبر گفت: به منظور تعیین عرصه  واقعی محوطه تاریخی عماد الدین (2)شاهرود، عملیات گمانه زنی در این محوطه  دوره نوسنگی آغاز شده است .

او با اشاره به قرار گرفتن این محوطه در حاشیه جنوبی شهر شاهرود از شناسایی آن در سال 1394 به طور اتفاقی توسط مالک زمینی که بخشی از محوطه در آن واقع شده خبر داد.

محوطه‌ای مربوط به فرهنگ چخماق

این باستان‌شناس توضیح داد: بخش اصلی این محوطه بر اساس شواهد سطحی مربوط به فرهنگ سنگ چخماق در منطقه  شمال شرق فلات ایران است که قدمت آن به اواخر هزاره  هفتم تا اواخر هزاره  ششم قبل از میلاد می‌رسد. با وجود این، شواهد سطحی دیگری گویای ادامه استقرار در این محوطه تا اواسط هزاره  پنجم پیش از میلاد است.

سرپرست هیأت باستان‌شناسی با بیان این‌که بیش از 90 درصد این محوطه‌ی نویافته در کنار جاده‌ی کمربندی شاهرود ـ مشهد به دلیل ایجاد تاکستان و باغ‌های میوه شدیداً آسیب دیده، ادامه داد: محوطه  معیارِ فرهنگ نوسنگیِ شمال شرق ایران، تپه‌های سنگ چخماق بسطام در 14 کیلومتری شمال محوطه عمادالدین است که در دهه  1350 توسط هیاتی ژاپنی به طور گسترده کاوش شد اما نتایج آن منتشر نشد.

کشف انواع دست ساخته‌های دوره نوسنگی

رضوانی نیک آبادی در ادامه با بیان این‌که شمار قابل توجهی انواع دست ساخته‌های زندگی دوره  نوسنگی، مانند هاون‌های سنگی، دست‌آس، سنگِ ساب و تبر سنگی از خاک‌های شخم خورده  این محوطه به دست آمده است، اهمیت این محوطه را وجود شواهد روشنی در آن از ادامه استقرار از اواخر هزاره هفتم تا اواسط هزاره  پنجم پیش از میلاد و حدود دو هزار سال دانست.

وی تخریب بخش‌هایی از این محوطه بزرگ را به دلیل ایجاد باغ‌های میوه و جاده کمربندی دانست و افزود: ایناتفاق بر پیچیدگی عملیات گمانه‌زنی و تعیین عرصه‌ی واقعی آن افزوده است.

به گفته این باستان‌شناس، تاکنون شواهد زندگانی نوسنگی در عمق سه متری زمین شناسایی شده و گمان می‌رود که شواهد بیشتری در اعماق بیشتر در نقاط دیگر محوطه به دست آید.

وی با بیان اینکه محوطه عمادالدین هفتمین محوطه دوره نوسنگی (فرهنگ چخماق)است که تاکنون در ناحیه شاهرود شناسایی شده، ادامه داد: این فرهنگ قدیمی‌ترین فرهنگ دوره روستانشینی در نیمه شرقی فلات ایران است