به گزارش خبرگزاری صداوسیما، سر این صف طولانی به کارخانه کنسانتره شاهرود می رسید، کامیون دارها، منتظر بودند درهای این کارخانه باز شود و آنها که هر کدام سه تا پنج روز منتظر بودند بالاخره موفق شوند، بار خود را تخلیه کنند.

اما ماجرا چه بود که حداقل 20دستگاه کامیون حامل انگور آن هم از استان فارس، به شاهرود آمده بودند، جایی که خود تولید کننده 10درصد انگورهای کشور است؟

 

برای پاسخ به این سوال به شهریور ماه برمی گردیم، روزی که اعلام شد: امسال به علت سرمازدگی، پیش بینی شده میزان انگور تولید شده در شاهرود با 20هزار تن کاهش به 80هزار تن برسد.

قربانیان کارشناس جهاد کشاورزی شاهرود در آن زمان گفته بود: 70درصد باغ های این شهرستان دچار سرمازدگی شده اند.

این کاهش تولید انگور، آن زمان بر قیمت محصول اثر گذاشت و انگور شاهرود را گران کرد و دو ماه بعد، اثر آن بر فعالیت کارخانه کنسانتره مشخص شد.

کارخانه به اندازه کافی انگور محلی نداشت و باید مواد اولیه خود را از استانی دیگر تامین می کرد.

 

 

محمد ایرانبخش، مدیر کارخانه می گوید: به علت سرمازدگی درختان انگور شاهرود، فقط 15تن انگور محلی از کشاورزان خریداری شد و قرار شد بقیه ظرفیت روزانه کارخانه کنسانتره میوه شاهرود تا 150 تن از استانی دیگر تامین شود.

او ادامه داد: بر این اساس پنج هزار تن انگور از کشاورزان استان فارس به قیمت هر کیلوگرم 600تومان خریداری و قرار شد روزانه 150 تن دریافت و تخلیه شود.

اما چه شد که کامیون ها پشت در بسته ماندند؟ 

 

 

ایرانبخش در خصوص علت ازدحام کامیون ها مقابل کارخانه کنسانتره گفت: به علت سرد شدن ناگهانی هوا در استان فارس، کشاورزان زودتر از موعد مقرر محصول خود را برداشت کردند و بیش از ظرفیت تعیین شده انگور به شاهرود فرستادند برای همین کارخانه قادر نبود این میزان مواد اولیه را تحویل بگیرد.

از طرف دیگر انگور ارسالی از شیراز از نوع ریش بابا بود که بافت آن با انگور محلی شاهرود (عسکری) تفاوت داشت.

این موضوع هم باعث شد دستگاه ها در تولید کنسانتره دچار مشکل شوند و تا متخصصان دستگاه ها را برای بافت جدید انگور تنظیم کنند، بر صف کامیون ها افزوده می شد.

بالاخره پس از چند روز، ایرانبخش خبر از رفع مشکلات پیش آمده داد و اعلام کرد: با تنظیم دستگاه ها و افزایش شیفت کاری کارخانه به 24ساعت، مشکل تخلیه بار انگورها رفع شد و هم اکنون دریافت انگورهای فارس به صورت روزانه انجام می شود.

شاید پس از دو هفته سرگردانی انگورهای شیراز در شاهرود این مشکل به خیر و خوشی حل شد ولی آنچه مسلم است این است که باید برای پیشگیری از سرمازدگی تاکستان های شاهرود از یک طرف و افزایش ظرفیت تولید کارخانه کنسانتره میوه این شهر چاره اندیشی کرد.

 

 

 

کارخانه کنسانتره ای که در سال91 بخاطر بدهی 320میلیارد ریالی تعطیل شده بود، در سال95 توانست 300میلیون ریال تسهیلات رونق تولید دریافت کند و سرپا شود.

همان روزی که این کارخانه با حضور فرهادی وزیر علوم وقت دوباره افتتاح شد، مرتضی معتمد رئیس سازمان تعاون روستایی استان سمنان گفت:  ظرفیت این کارخانه 350تن انگور مازاد سورت و فعالیت آن هم به نفع باغداران شاهرود است و هم باغداران سایر مناطق کشور و همچنین کارگران زیادی را مشغول به کار می کند.

 

پس از گذشت یک سال و اندی، هم اکنون فقط خط انگور کارخانه کنسانتره میوه شاهرود با ظرفیت روزانه 150تن و اشتغالزایی برای 35نفر به طور مستقیم فعال است.

ارقامی که تا رسیدن به هدف تعیین شده برای این کارخانه فاصله دارد.

این درحالی است که کارخانه کنسانتره میوه شاهرود، محصولی صرفا صادراتی و ارزآور تولید می کند.

 

مرتضی علیمحمدی، مدیر تولید کارخانه کنسانتره میوه شاهرود می گوید: تاکنون از دو هزار تن انگور فرآوری شده در این کارخانه 500تن کنسانتره تولید شد و همه آن به روسیه صادر شده است.

صادرات هر تن کنسانتره سه هزار دلار برای کشور ارزآوری دارد یعنی به عبارت دیگر ارز حاصل از صادرات هر بشکه کنسانتره هشت برابر یک بشکه نفت است.

کارخانه کنسانتره میوه شاهرود که هم اکنون فقط در خط انگور فعالیت دارد قادر است، در خط تولید کنسانتره روزانه 10هزار تن سیب درختی، 240تن زرد آلو و 160تن آلبالو هم فعال شود، هدفی که با برنامه ریزی صحیح قابل تحقق است.